Dla dłużników i upadłych

Upadłości dla dłużnika

Upadłości dla dłużnika

Wniosek o ogłoszenie upadłości

Dłużnik ma obowiązek zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie 30 dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości – czyli dnia, w którym stał się niewypłacalny. W przypadku osób prawnych i jednostek organizacyjnych, obowiązek ten spoczywa na każdym, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami.

Ustalenie niewypłacalności wymaga dogłębnej analizy. Przyjmuje się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

Jeżeli podstawa do ogłoszenia upadłości dłużnika powstała w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, a stan niewypłacalności powstał z powodu COVID-19, bieg terminu do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega przerwaniu. Po tym okresie termin ten biegnie na nowo.

Jeżeli stan niewypłacalności powstał w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 domniemywa się, że zaistniał z powodu COVID-19.

Odpowiedzialność za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości

Osoby zobowiązane do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości ponoszą odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek niezłożenia wniosku w stosownym terminie. W przypadku dochodzenia odszkodowania przez wierzyciela niewypłacalnego dłużnika, przyjmuje się, że szkoda obejmuje wysokość niezaspokojonej wierzytelności tego wierzyciela wobec dłużnika. Członkowie zarządu spółek z ograniczoną odpowiedzialnością mogą ponosić odpowiedzialność także na podstawie art. 299 Kodeksu Spółek Handlowych. Niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie nie zawsze rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą. Pozwany członek zarządu może bronić się w różny sposób.

Wnioski o wyłączenie z masy upadłości

Przy ustaleniu składu masy upadłości może dojść do pomyłki, której skutkiem będzie zbycie przez syndyka rzeczy, która nie stanowiła własności upadłego. Niekiedy istnieje spór, czyją własnością jest dana rzecz. Składniki mienia, nienależące do majątku upadłego, podlegają wyłączeniu z masy upadłości na skutek złożenia wniosku o wyłączenie z masy upadłości. Na postanowienie o wyłączeniu z masy upadłości przysługuje zażalenie zarówno upadłemu jak i wierzycielom.

Opis i oszacowanie przedsiębiorstwa

Opis i oszacowanie przedsiębiorstwa ma na celu przede wszystkim określenie jego wartości, która stanowi podstawę określenia ceny sprzedaży. Upadłemu przysługuje prawo wniesienia zarzutów na opis i oszacowanie.

Umorzenie zobowiązań upadłego będącego osobą fizyczną

W terminie 30 dni od dnia obwieszczenia postanowienia o zakończeniu postępowania upadłościowego, upadły będący osobą fizyczną, może złożyć wniosek o ustalenie planu spłaty wierzycieli i umorzenie pozostałej części zobowiązań, które nie zostały zaspokojone w postępowaniu upadłościowym. Sąd oddala wniosek, jeżeli upadły doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień – umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Zakaz prowadzenia działalności gospodarczej

Sąd może orzec, na okres od 1 roku do 10 lat, pozbawienie prawa do prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia. Orzeczenie takie może dotyczyć m.in. osoby, która ze swojej winy, będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w ustawowym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.